شعر شاپور بنیاد
(۱۳۴۹-۱۳۵۰)
خاموش کنید
چراغها را
خاموش کنید
اینجا
کنار خاکستریی من-
بادام روئید
چراغها را
خاموش کنید
اینجا
کنار خاکستریی من-
بادام روئید
از مقدمهی چند شعر در وادیی کتاب عشق و چشم
چشمی که از آسمان تهی
...و قلبی که از آسمان سرشارتر
،با دستی پر از ستاره
در هر بندر
آواز میخوانم
با دستی پر از دقیقه
.تو از همیشه میآئی
تو از همیشه میآئی
با قلبی سرشار از آسمان
:و با گیسویت
غزل سیاه تنهائی
با دستی پر از ستاره
در هر بندر
.من بهترین آوازخوانم
با چشمی تهی از آسمان
.من هنوز میمانم
من در هنوز میمانم
...تو از همیشه میآئی
انتشارات نوید شیراز