خون گوارا

: به بالا

-ابر -           

      : بالاتر                   

-ستاره-                             

،باز بالاتر                                         
         . كبود خرقه ي خاليست  
،نشان پير بي پيري 
،كه نامش بود
- و نامش بود روزي اول دفتر -
. در اين پهناي بي در نيست

*
كه را مي جويي؟
- اي زين بسته بر شبديز انديشه-                    
گذشته از سواد ابر
  - بالاتر -                       
ز سرحد ستاره                                   
- باز بالاتر -                                                        

*
،نشان بي نشان
. در خاك بايد يافت                 
، كه اينك از شيار خاك
- از خون گوارا -                          
  . چشمه هاي وحي مي جوشد



محمد زهري
تهران- پاييز 1346

از مجله آرش -اسفند 1346 - شماره 15