تکچهره در دوقاب
قاسم هاشمینژاد
چاپ اول، ۱۳۵۹، تهران
قاسم هاشمینژاد
چاپ اول، ۱۳۵۹، تهران
ای ماه چون برآیی
یادم ده
چگونه خو کنم
با درد ِ غیبتش
از شعر "مردمک آبی"
ناقوس جاهلم
که سحرگاهان
میزند
پلٌه پلٌه
چه فرود ِ فاخری داشت
این بانوی عاشق ِ
پر سیاوشان
مرا در شب
بستهی بسته مگذار
ای خوابگرد بیتاب
که روزنهیی میجویی
ماه پشت پلکهات طلوع میکند
دست شیرگون
چلیکهها در اجاق میافروزد
و ناقوس
در کدامین تُنگ زنگاری
خون جاهل من آرام میشود
در سردابهایی
که از پرسیاوشان
شعر پر سیاوشان/ تکچهره در دوقاب
قاسم هاشمینژاد
با سپاس از دوست عزیز، محسن هاشمی که در تایپ این مجموعه، مرا یاری رساند.
با سپاس از دوست عزیز، محسن هاشمی که در تایپ این مجموعه، مرا یاری رساند.