Wednesday, October 31, 2012

شعری از سیروس آتابای در سوگ فروغ

یادبود


بازیافتنت
در نور، در نور سخی
همانگونه که بودی
در بوی اقاقی‌ها
در مادگی لاله
که در آن چشمانت را می‌بینم.


در رفتن
بازآمدی
با شعرت
و صدایت
که جوانه می‌زند


پس از این
هرنور لطیفی که مرا لمس کند
تو خواهی بود
خواهر مهربانی من.


ترجمه از بیژن الهی 


از مجله آرش
شماره ۱۳- اسفند ۱۳۴۵